ESTATUTO DE AUTONOMÍA DE GALICIA

O Estatuto de Autonomía de Galicia é a norma institucional básica da Comunidade Autónoma de Galicia. No ámbito da Constitución española de 1978, o Estatuto de Galicia, recoñece a esta Comunidade Autónoma a súa condición de nacionalidade histórica, por eso os poderes da mesma van estar baseados neste Estatuto, na Constitución e no pobo galego. Aparte do actual que foi aprobado en 1981, antes houbo un anteproxecto e durante a Segunda República Española aprobouse un Proxecto de Estatuto de Autonomía, que non chegou a entrar en vigor debido ao estallido da Guerra Civil.

O estatuto actual ten a seguinte estrutura

• Título preliminar
• 5 títulos con 57 artículos
• 4 disposicións adicionais
• 7 disposicións transitorias

O contido fundamental do Estatuo recolle:

• Define o territorio da Comunidade Autónoma de Galicia (art.2) e as bases da división e organización administrativa do territorio de comarcas e parroquias rurais (art. 40).
• Definición política da condición de galego (art. 3). Recoñecemento das comunidades galegas no estranxeiro.
• Os símbolos propios de Galicia: bandeira, escudo e himno (art. 6).
• Recoñecemento do galego como lingua propia de Galicia e a cooficialidade co castelán (art. 5).
• Estrutura orgánica do goberno autonómico. 
• Institución dunha figura análoga ao Defensor do Pobo.
• Facenda e patrimonio propios (título IV).
• Competencias propias de acordo a Constitución e as leis de solidariedade entre as comunidades que conforman España.

O 6 de abril de 1981, o estatuto foi firmado polo rei Juan Carlos I, e polo presidente do goberno Leopoldo Calvo-Sotelo, no Palacio Real de Madrid.

OS SÍMBOLO MÁIS DESTACADOS DE GALICIA SON:

A bandeira de Galicia é branca e está cruzada por unha banda azul e na institucional ten que levar obrigatoriamente o escudo.

En canto ao himno ten as catro primeiras estrofas das dez do poema de Eduardo Pondal, “Os Pinos” e a música composta por Pascual Veiga.

https://youtu.be/hmXAB9rvFWE

A parte disto Galicia conta con numerosas mostras de identidade, ten diferentes instrumentos propios como as cunchas, as tarrañolas, o bombo e a gaita galega, temos comidas que nos identifican como a empanada galega, polvo a feira, lacón con grelos ou o caldo. O mar ofrécenos o rico marisco e como contraposición están as fermosas paisaxes e rías galegas.

Todo elo fai de Galicia, e das súas xentes como unha Comunidade rica en costumes e en cultura, rica nas súas xentes amables e solidarias, fan da rexión máis afastada de Europa que sexa a meta do Camiño de Santiago que tantos e tantos peregrinos recorren ao longo do ano para chegar a Santiago e atravesalo pórtico da Gloria, e os máis atrevidos acabar a súa longa viaxe en Fisterra, ese cabo máis afastado que nos abre a porta para cruzar a América, lugar onde milleiros de galegos foron emigrantes.

A morriña dos galegos fan que sexamos xente de corazón e que vivamos a nosa cultura e as nosas costumes aquí e aló donde imos.

Porque ser galego é un sentimento, máis que unha condición que nos afaste dos demáis.