jueves, 17 de marzo de 2016

PASEANDO


POR PIEDRAFITA DO CEBREIRO

A historia do municipio atópase fortemente influída pola importancia do seu porto, de gran relevancia no Camiño de Santiago, e principal porta de entrada ao norte de Galicia.

As pallozas, tipo arcaico de vivendas das que se conservan algúns exemplares no pobo do Cebrero, son testemuño dun poblamiento anterior aos romanos. Algunhas delas foron recuperadas para acoller un Museo Etnográfico e un refuxio de peregrinos.

O Porto de Piedradita era cruzado pola vía romana que por Triacastela conducía a Astorga, no interior da Galicia antiga. Máis tarde, esa vía deu paso á os camiños medieval que levaba a Camiño de Santiago e a un Camiño Real.

A importancia relixiosa deste paso foi reforzada polo lendario milagre do Santo Graal, ocorrido no Cebrero, desde entón paso obrigado dos peregrinos xacobeos. En 1486 os Reis Católicos, de peregrinaxe a Santiago, detéñense no mosteiro do Cebrero e doan o relicario onde se gardan as reliquias do milagre. O antigo cáliz románico do mosteiro figura no escudo de Galicia.

O paso tamén tivo gran importancia na Guerra da Independencia, debido á súa posición estratéxica entre León e Galicia. No 1809 foi usado polas tropas do xeneral escocés John Moore, na súa retirada cara á Coruña, perseguido polos franceses; varios centenares de británicos perderon a vida debido aos rigores dese inverno. Nese período, as reliquias do Cebrero estiveron escondidas no pobo de Foxos, pero os documentos do mosteiro foron destruídos.

A partir do século XIX Piedrafita foi paso da primeira estrada moderna entre Galicia e a meseta, e no século XX da primeira autoestrada (a A-6), que cruza o porto por dous túneles de 865 m de longo.

DOCE...


TARTA DE LIMÓN




INGREDIENTES

- Galletas tipo Digestive, 250 gramos
- Manteiga sen sal, 125 gramos
- Azucre, 250 gramos
- Queixo cremoso, 300 gramos
- Raiadura de dous limóns
- Zume de un limón
- Nata líquida, 200 ml
- Auga, 250 ml
- Xelatina de limón, un sobre


PREPARACIÓN


Imos empregar un molde desmoldable duns 26-28 centímetros para facer esta torta de limón, polo que os ingredientes están axustados a ese tamaño. Teno en conta por se vas usar outro molde de diferente forma e/ou tamaño para axustalos, pero sen perder a proporción entre eles, xa que é importante mantela para que a receita salga perfecta. 


Primeiro prepararemos a base da nosa torta, para o que imos a triturar ben as galletas, empregando unha picadora ou o sistema que prefiras. Usamos galletas de tipo Digestive porque nos gusta a súa textura, pero se tes outro tipo tamén podes usalas. Unha vez téñalas machucadas, bótaas no vaso da batidora xunto á manteiga un pouco derretida, mestúraas o mellor posible até conseguir unha pasta de textura densa e homoxénea. Con esta pasta imos cubrir a base do molde, esmagándoa ben para compactala, e metémola na neveira para que se calle. 

Pomos a ferver un cazo coa auga indicada, e cando ferva engadímoslle o sobre de gelatina de limón, removemos e cando estea lista retirámola do lume. Doutra banda imos a rallar a pel de dous limóns e a espremer un deles para sacarlle todo o seu mollo. E a continuación imos bater até formar unha crema homoxénea a nata, o azucre, o queixo cremoso, o zume e a ralladura de limón e a gelatina. 

Sacamos o molde da neveira e se a base está xa endurecida, botamos por encima a crema que batemos antes, repartímola ben por todo o molde e imos deixar arrefriar no frigorífico até o día seguinte, para que se calle do todo e quede perfecta. Se a deixas 24 horas antes de servila vaiche a quedar no seu punto. Sírvea sen que perda o frío para gozar de todo o sabor e textura desta rica torta de limón. 


sábado, 12 de marzo de 2016

O REFRÁN DO MES......

"Se chora Marta, rí Lázaro; se Lázaro chora, Marta rí"

FESTAZASSSSS!!!!

Mañá día 14 de marzo de 2016, celébrase en Verín a súa gran festa, con perdón de Don Entroido, que é a festa por excelencia da vila.
O San Lázaro ábrenos o paso para a Semana Santa, onde o próximo fin de semana será o Domingo de Ramos.

Outra zona de Galicia que celebra este santo é o barrio de San Lázaro de Santiago de Compostela coa Festa da Uña.
Romería de San Lázaro – Festa da Uña

En Ourense, tamén no barrio do centro celebra a súa festa do San Lázaro coa queima das Madamitas, reúnese a corporación municipal e as madamitas vanse queimando mentras xiran sobre unha peana.

Quema de las madamitas, en una edición anterior.  // FdV

Así que vais onde vaias, o importante e pasalo moi ben!!!!


CAMIÑO INGLÉS!!!

Pola súa situación estratéxica, Ferrol e A Coruña son os puntos de partida das dúas alternativas do Camiño Inglés. O primeiro itinerario marítimo coñecido, escrito entre 1154 e 1159 polo monxe islandés Nicolás Bergsson, describe a viaxe dende Islandia ata Dinamarca, e a pé ata Roma. Esta ruta marítima a seguiron os islandeses e escandinavos que peregrinaron a Santiago.
Durante o S. XIV e o primeiro terzo do XV, os británicos empregaron o barco para vir a Santiago. A súa presenza está sobradamente probada coas pezas de cerámica e numismática inglesas da época encontradas nas excavacións da catedral compostelana.
As ofrendas ao Apóstol son outra pegada da existencia das peregrinacións marítimas, a máis célebre é o retablo portátil de alabastro doado en 1456 polo clérigo John Goodyear; ou a Cruz de perlas doada polo rei Xacobe IV de Escocia (1475-1513).
Os peregrinos contaron cos hospitais da orde franciscana do Sancti Spiritus, baixo os auspicios do noble Fernán Pérez de Andrade, "O Bo". No tramo que parte de Ferrol situabanse en Ferrol, Neda, Miño, Paderne e Betanzos. Na ruta que parte de A Coruña contaban con hospitais na cidade e cos de Sigrás e O Poulo, a medida que avanzaban. Os archivos destes hospitais dan noticia de defuncións de ingleses, nórdicos, alemáns, franceses e italianos, un dato máis que mostra a relevancia das peregrinacións por esta ruta.
ETAPAS
* Variante de Ferrol
- Ferrol - Neda
- Neda - Miño
- Miño- Bruma
* Variante de A Coruña
- A Coruña - Bruma
- Bruma - Sigüeiro
- Sigüeiro - Santiago
PUNTOS DE INTERÉS

Se escolles este camiño deberías pararte a contemplar A Torre de Hércules, a Praza de María Pita en Coruña, Santiago onde cada rincón e fascinante, Ferrol, cidade con escondites para deixarse encadilar, Pontedeume... e milleiros de sitios máis con encantos diferentes.

Ao mesmo tempo que se desfruta dun fermoso paisaxe non debemos perder as delicias gastronómicas, que se basan nunhas materias primas de gran calidade que son unha exquisitede para os nosos padais: pulpo, Lacón con grelos, tortilla, pans, troitas, queixos de tetilla...


jueves, 10 de marzo de 2016

Por Lugo


RÍO TORTO


O municipio de Riotorto está regado por dúas concas: o Miño xunto ao Miñotelo e os seus afluentes e o Eo e os seus tributarios, entre os que destaca o Torto, que nacido no municipio dá nome ao mesmo. Estamos ante unhas terras de belas paisaxes e algo apartadas da civilización urbana, estando a unha distancia de 48 km. de Lugo o que converte a Riotorto nun lugar apracible que convida o descanso e a relaxación. Municipio de pouca extensión está integrado por oito parroquias: Aldurfe, A Muxueira, Santa Marta de Meilán, Riotorto, Espasande de Baixo, Ferreiravella, A Órrea e Galegos.

O principal monumento de arquitectura relixiosa é Santa Marta de Meilán cun retablo maior salomónico, de finais do século XVIII, distribuído en dous corpos e cinco cales. Alberga no seu interior as imaxes de Santa Marta, San Pedro, sentado e con cruz papal, San Xoán Bautista, San Ramón Nonato, con custodia e palma nas mans e A nosa Señora da Cinta, do século XVI. A igrexa de Santa María de Espasande alberga no seu interior varias pezas de ourivaría dos séculos XVII e XVIII. 

O templo de San Xián de Ferreiravella é unha edificación de natureza rural, con muros de lousa e lajas de laxa. Un novo templo conserva imaxes da primitiva construción. San Lourenzo de Muxueira, foi construído en 1960 e conserva unha cruz parroquial de prata, do século XVIII. Santa Comba de Órrea, ten retablo rococó e un capitel de tradición prerrománica. A igrexa de San Pedro de Riotorto datada do século XVIII foi reformada no século XX en estilo neogótico, cunha soa nave con cruceiro e capela maior con dúas sancristías. Cabe destacar así mesmo as capelas de San Roque e San José.
En arquitectura civil consérvase a Torre do Mouro do século XIVy o castelo de Peñaflor en estado ruinoso e as casas de Rancaño, a dos Moirón, a casa Peineiro e a Casa a da familia Santomé-Rico.

De carne


LACÓN ASADO


INGREDIENTES

1 Lacón galego salgado de 2 Kg.
2 Feixes de grelos frescos
4 Chourizos frescos
8 Patacas galegas tipo cachelo
100 ml de aceite de oliva virxe extra

ELABORACIÓN

A elaboración deste prato comeza 48 horas antes de servilo na mesa, xa que é o tempo necesario para conseguir que se desale o lacón e estea no seu punto óptimo de cocción. Mergullamos o lacón en auga fría abundante, que o cubra por completo, e imos cambiando esta auga cada 8 horas. Na véspera da preparación da receita, pola noite, pomos o lacón en auga renovada (que o cubra por completo) nunha cazuela grande onde vaiamos cociñalo.

Levamos a auga a ebulición e baixamos a lume medio, cociñándoo durante 15-20 minutos a esa temperatura. Apagamos e deixámolo repousar até a mañá seguinte neste caldo que se formou.

Cociña Lacón con grelos é unha receita sinxela pero que nos vai a levar o seu tempo, así que debemos comezar a elaborala polo menos unhas 2h e media antes da hora prevista para comer. Na mesma cazuela onde repousou, volvemos pór a ferver o caldo e logo cociñamos a lume medio, coa cazuela tapada, durante 2 horas. A proporción que adoita facerse é de 1 hora por cada quilo que pese a peza de lacón. 
Cando se cumpran as 2 horas de preparación do lacón, retiramos do lume a cazuela e deixamos que repouse. Noutra pota, pomos a ferver un pouco do caldo da cazuela principal e cocemos as patacas en metades e os chourizos enteiros, aproximadamente 30 minutos.

Lavamos os grelos en auga fría baixo a billa e retirámoslles os talos máis grosos, as follas que poidan estar mustias ou as que estean algo amareladas. Para os que non esteades familiarizados co sabor do grelo, que ten un certo amargor, podedes darlles un escaldado previo de 2 min en auga fervendo. Pasados 20 minutos de cocción de patacas e chourizos, engadimos os grelos e cociñamos outros 10 minutos. Comprobamos o punto das patacas picando cun tenedor, e escurrimos os grelos.

Retiramos o lacón do caldo e coa calor que trae poderemos separar sen dificultade o óso da carne. Cortamos/trinchamos en rodajas dun centímetro de grosor. Servimos todo ben quente na mesa da seguinte forma: o lacón e os chourizos troceados nunha fonte e as patacas e os grelos noutra. Acompañamos dun bo aceite de oliva de calidade. Esta receita elaborámola sen sal xa que en todo momento cociñamos no caldo de cocer o lacón, que xa achega suficiente sal aos ingredientes.


jueves, 3 de marzo de 2016

Galicia é grande

CAIÓN

Unha das estampas máis atrayentes da costa coruñesa, mil veces repetida por fotógrafos e pintores, é a vila de Caión, que cos seus brancos caseríos agrupados na pequena península, é unha das pinceladas máis pintorescas do litoral da Costa da Morte, que o geógrafo grecorromano Estrabón denominou, fai dous mil anos, Gran Porto dos Ártabros, o cal chega desde o Cabo Prior (Ferrol) até as Illas Sisargas e o Cabo de San Adrián (Malpica).

Todo isto divísase desde a Atalaia de Caión, un lugar de vistas incribles. Os habitantes da vila no século XVI situábanse alí para controlar o paso das baleas, pois Caión era, antigamente, un importante porto baleeiro.

Son moitos os itinerarios que podemos seguir para chegar a Caión:
Se nos desprazamos desde A Coruña, o camiño máis directo e rápido é desde Arteixo, a través do CP-0514, á que podemos chegar desde  calquera punto de Galicia polas autoestradas A-6 e AG-55 ou pola estrada comarcal A Coruña-Fisterra (C-552). Desde o centro de Arteixo desviámonos á dereita pola vía provincial (CP-0514) e, seguindo as indicacións, atoparémonos con Caión a once quilómetros.
Desde a saída da AG-55 en Paiosaco, achegarémonos até o Campo da Feira e, desde alí, a través do CP-0513, chegamos a Caión.
Se saímos desde o centro da Laracha, partimos pola Avenida de Caión circulando polo CP-1913. Chegamos a Baldaio e alí desviámonos á dereita polo CP-1909, chegando a Caión en menos de 20 minutos.

Praia de Caión

Sitúase nun lugar de gran beleza paisaxística. É unha praia resgardada, de augas limpas e tranquilas, de area fina e branca. Esténdese ao longo do paseo marítimo, desde Punta dás Ondas até A Furna dá Auga Redonda, o que permite aos visitantes gozar de agradables paseos xunto ao mar e de impresionantes vistas. Como recoñecemento á excelente calidade das súas augas, aos servizos que se van mellorando e incorporando ano tras ano, socorrismo, recollida selectiva de lixo, accesos, aparcadoiro, ...- a praia de Caión posúe ininterrompidamente desde hai anos o distintivo de Bandeira Azul.


A vila

A vila de Caión ocupa unha situación privilexiada, tanto pola súa paisaxe como pola súa historia. O porto, que se atopa mirando a oriente, defendéndose así, dos ventos predominantes do noroeste-, tivo moita importancia para os barcos comerciais de pesca. Na actualidade é un porto de atracada de barcos deportivos e barcas da xente do lugar.

Caión tiña o seu propio barrio de pescadores, coñecido como Rueiro dás Figueiras, xa que en tempos pasados estivo moi ligado á pesca da balea.

Sabemos que desde o século XIII practicábase nas costas galegas a captura de baleas, aínda que non eran os homes das nosas terras os que se dedicaban a esta actividade, senón pescadores cántabros e vascos. As baleas capturadas eran preparadas para o seu envío a Francia nas nosas praias. Iso deu lugar a protestas dos mariñeiros dado que os desperdicios contaminaban as augas, provocando que as especies mariñas que se capturaban abandonasen a zona. Esta oposición, unida ao quecemento das augas, fixo que as baleas se afastasen das nosas costas e, con elas, os baleeiros.

As actividades que hoxe dan vida a este fermoso lugar son as que teñen como fin a pesca -xa sexa de superficie con cerco ou artesanal, por medio de nasas e artes menores- ou a recollida de marisco. A sardiña, o polbo e o percebe forman o eixe actual da actividade da lonxa. Cabe destacar que en Caión hai abundancia en mariscos (principalmente, centollas e nécoras) e peixes (destacando o rodaballo, pescada, congro e xurelo).

Tamén hai que ter en conta como fonte de recursos desta vila as actividades hostaleiras relacionadas co turismo.

A devoción relixiosa está claramente marcada pola existencia do Santuario da Virxe dos Milagres, no que se celebra a Romaría da nosa Señora dos Milagres, aínda que debemos dicir que é a igrexa parroquial da nosa Señora do Socorro de Caión a que consagra todos os domingos aos fregueses. Ademais destes lugares, Caión ten outras paraxes cheas de atractivo que fan máis agradable nosa estancia nesta vila mariñeira, como poden ser o paseo marítimo ou a praia.

O paseo marítimo

Xunto á praia e a contorna natural dos seus arredores, o paseo marítimo forma un das paraxes de maior encanto da Costa da Morte, o que o converte nun excelente reclamo de turistas e visitantes. 

Nos seus dous quilómetros de lonxitude permítenos gozar de longos paseos á beira do mar, de magníficas vistas, postas de sol e, mesmo, perder a nosa mirada contemplando o infinito mar que se divisa ao horizonte.

Poucos lugares como o paseo marítimo ofrécennos un escenario no que se combinan á perfección a natureza coa modernidade da súa construción.

Durante todo o ano, Caión e o seu paseo marítimo destacan pola gran afluencia de visitantes que acoden para gozar das preciosas vistas.

Esta fermosa vila do Concello da Laracha é berce de bonitas paisaxes e de monumentos centenarios que conservan o atractivo dunha aldea na que vale a pena deterse.




Entrante


PASTEL DE SALMÓN



INGREDIENTES


  •        400 gr
amos de salmón ahumado


  •        200 gr
amos de langostinos


  •        150 gr
amos paliños de cangrexo


  •        1 cogollo
l de leituga


  •        Mahonesa


  •        Pan de molde sen corteza



ELABORACIÓN


Forramos con papel filme o interior do molde onde o imos a preparar, para que ao desmoldarlo saía con facilidade.

Lavamos a leituga e picámola, pómolo nun bol grande e reservamos.

Picamos os palitos de cangrexo e incorporámolo ao bol.

Pelamos e quitamos a cabeza aos lagostinos, picámolos e incorporamos ao bol.

Forramos o interior do molde con salmón, encima do papel filme.

Encima do salmón pomos as rebanadas de pan de molde até cubrilo, para que este máis zumento podedes untar as rebanadas con mahonesa.

Se nos sobra salmón picámolo e incorporámolo ao bol.

No bol onde temos a leituga, os palitos e os lagostinos, botamos tres culleradas de maionesa, mesturamos e imos botar a mestura encima do pan de molde.

Estendémolo ben e pomos máis pan de molde para facer a base.
Tapamos con papel filme, metémolo na neveira e pomos algo encima, para que quede ben prensado.